Erzurum Masallarında Hayvan Sembolizmi
Hayvan Sembolizmi
DOI:
https://doi.org/10.61620/tfa.83Anahtar Kelimeler:
halk bilimi, Erzurum masalları, hayvan sembolizmi, içerik çözümlemesi, sözlü kültürÖzet
Bu çalışma, Erzurum masallarında yer alan hayvan figürlerinin sembolik anlamlarını halk bilimi perspektifinden incelemeyi amaçlamıştır. Kuşaktan kuşağasözlü olarak aktarılan masallar, iyi vakit geçirme, eğlenme ve eğlendirme işlevleriniüstlenmenin yanı sıra değerleri, inançları ve dünya görüşlerini yansıtarak bireyleridoğruya yönlendirme işlevine sahip kültürel metinlerdir. Hayvan figürleri ise bu metinlerde yalnızca yardımcı unsurlar olarak değil aynı zamanda halk düşüncesininsembolik diliyle donatılmış aktörler olarak da önemli roller üstlenmektedir. Çalışma kapsamında Bilge Seyidoğlu’nun Erzurum masallarını derlediği doktoratezi temel alınmıştır. Bu masallarda adı geçen ancak anlatı içinde işlevsel rol üstlenmeyen hayvanlar dışarıda bırakılmıştır. Doküman analizi yöntemiyleyürütülen içeriko çözümlemesinde her bir hayvan figürü kendi anlatı bağlamıiçinde değerlendirilmiş ve mitolojik, dini ve kültürel referanslarla desteklenerek yorumlanmıştır. Masallarda yılan, at, kuş, köpek, tilki, geyik, balık gibi hayvanların dönüşüm, rehberlik, sınama, koruyuculuk, habercilik ve adalet gibi kavramları sembolize ettiği tespit edilmiştir. Erzurum masallarında hayvan sembolizminin hem bireysel hem de kolektif dönüşüm süreçlerinin alegorik temsilleri olarak işlev gördüğü ve halk kültürünün doğayla ve doğaüstüyle kurduğu ilişkinin izlerini taşıdığı sonucuna ulaşılmıştır.
Referanslar
Bayat, F. (2007). Mitolojiye giriş. Ötüken.
Çetiner, M. ve İlden, S. (2024). Türk mitolojisinde balık. Arteoloji Dergisi, 3 (2), 1-23.
Çoruhlu, Y. (2010). Türk mitolojisinin ana hatları. Kabalcı.
Gökgül, G. (2024). Mevlevi giysilerinde sembolik anlamlar. Bozok Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (1), 19-35.
İmanov, A. (2021). Mitoloji ve modern dünya halklarının kültüründeki “kurt” imgesinin rolü ve işlevi ile dünya sinema filmlerindeki kurt imgesinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
Kaya, Ö. B. (2022). Dinî sembollerin sosyolojik analizi: İslamcı dergilerdeki Ayasofya örneği. Bursa Uludağ Üniversitesi.
Kayabaşı, R. G. ve Çini, Ö. (2024). Hayvan kültü bağlamında Türk mitolojisinde kurbağa. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 17 (46), 635-654.
Laroche, E. (2000). Hayvanlar. Hitit Anadolu’sunda hayvanbiçimcilik. Antik Dünya ve Geleneksel Toplumlarda Dinler ve Mitoloji Sözlüğü. (Yöneten: Y. Bonnefoy). I. Cilt, 375-377.
Roux, J.P. (2000). Hayvanlar. Türk ve Moğol dinlerinde öncelikleri. Kavimsel mitler ve av ritleri. antik dünya ve geleneksel toplumlarda dinler ve mitoloji sözlüğü. (Yöneten: Y. Bonnefoy). I. Cilt, s. 377-381.
Roux, J.P. (2005). Orta Asya’da kutsal bitkiler ve hayvanlar. Kabalcı.
Sever, M. (1999). Türk mitolojisinde kuşlar. Milli Folklor, (42), 83-88.
Seyidoğlu, B. (1975). Erzurum halk masalları üzerinde araştırmalar-metinler ve açıklamalar. Atatürk Üniversitesi.
Yıldız, Ş. N. (2011). Türk halk anlatılarında hayvan motifleri. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yılmaz Yeşildal, Ü. (2015). Mitten destana destandan türküye Anadolu sahası Türk folklorunda geyik. Kömen.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Nihangül Daştan

Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.