An Analysis of the Story of Arzu And Kamber Compiled From Minstrel Mustafa Aydın
DOI:
https://doi.org/10.61620/tfa.50Keywords:
Aşık Mustafa Aydın, minstrel tradition, folk story, variant, Arzu ile KamberAbstract
Folk tales have survived for a long time as a part of culture with their various roles and functions. Although it has lost its vitality recently, it is still possible to see that the tradition is partially kept alive in the Eastern Anatolia region, especially in provinces such as Kars and Erzurum. The minstrels, who are the performers and representatives of the tradition, have undertaken the task of protecting the tradition of creating and telling stories and transferring the tradition to generations. From this point of view, one of the main objectives of this study is to evaluate the place of Âşık Mustafa Aydın, one of the living âşıks, in the storytelling tradition and to examine the story of Arzu and Kamber, which he contributed to the variantisation. In this context; I focused on the importance of Âşık Mustafa Aydın in the tradition of creating, telling and transferring stories. In order to examine the motif and episodic structures within the scope of the study, I tried to explain the differences between these variants by making a brief explanation about the oral variant numbered four in Esma Şimşek's master's thesis titled ‘A Comparative Research on Arzu ile Kamber Story’, the story of Âşık Mevlüt İhsanî and the story of Arzu ile Kamber numbered thirty-six in Ali Berat Alptekin's book titled ‘Motif Structure of Folk Stories’. Thus, it was determined as a result of the examination, analysis and comparisons that the narrative of Arzu and Kamber of the minstrel, who has six stories of his own, is different from the known story. The interpretation of the story by a different narrator is one of the most important aspects of folk tales.
References
Alptekin, A. B. (2021). Halk hikâyelerinin motif yapısı. Akçağ.
Altan, D. (2007). Mustafa Aydın’ın hayatı, sanatı ve şiirleri. [Yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
Başgöz, İ. (1986). Folklor yazıları. Adam.
Boratav, P. N. (2015). 100 soruda Türk halk edebiyatı. Bilgesu.
Boratav, P. N. (2020). Halk hikâyeleri ve halk hikâyeciliği. Bilgesu.
Uğur Çerikan, F., & Kazancı, S. (2020). Arzu ile Kamber hikâyesinin yeni bir varyantı ve çözümlemesi. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8 (23), 20-44.
Duymaz, A. (2001). Kerem ile Aslı hikâyesi üzerinde mukayeseli bir araştırma. Kültür Bakanlığı.
Duymaz, A. (2014). 120. Yılında halk hikâyesi araştırmaları tarihine bir bakış. Akademik Kaynak, 2 (3), 1-23.
Düzgün, D. (2018). Sözlü gelenekteki âşık tarzı halk hikâyelerinin yapısı. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 61. 255-271.
Elçin, Ş. (2019). Halk edebiyatına giriş. Akçağ.
Günay, U. (2011). Türkiye’de âşık tarzı şiir geleneği ve rüya motifi. Akçağ.
İnan, A. (1998). Makaleler ve incelemeler I-II. Türk Tarih Kurumu.
Sakaoğlu, M. (2021). Türk halk hikâyeleri ve halk hikâyelerinde efsane motifleri. Akçağ.
Şimşek, E. (1987). Arzu ile Kamber hikâyesi üzerinde mukayeseli bir araştırma. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Fırat Üniversitesi.
Türkmen, F. (2015). Tahirile Zühre (inceleme-metin). Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı. Türkmen, F., & Cemiloğlu, M. (2020). Âşık Mevlüt İhsanî’ den derlenen halk hikâyeleri. Türk Dil Kurumu.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 tuğçe coşkun
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.