Dokuz Formelinin Düşman Nitelemelerinde Kullanımı Üzerine Bazı Tespitler

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.61620/tfa.67

Anahtar Kelimeler:

dokuz düşman, sayı, formel, Dokuz Oğuz, Thutmose III steli

Özet

Sayılar insan zihninin gözlemlenebilir evreni kavrayışında çok önemli bir fonksiyon üstlendiği gibi, aynı zamanda birer formel unsur olarak metaforik bağlamın da kalıplarını belirler. Gerçekliğin kendine özgü mantığı içinde farklı bağlamlar zaman zaman bir örtüşme eğilimi gösterebilmektedir. Fizik evrenin ve metaforik bağlamın kendi gerçeklik mantığı içinde örtüşme eğilimi gösteren özel örneklerinden biri dokuz formelinin bazı ortak nitelemelerde kullanılması ile ilgilidir. Dokuz sayısının bazı edebî/folklorik ve tarihî metinlerde düşmanı çeşitli yönleriyle niteleyen bir sıfat olarak -sınırlı da olsa- bir kalıplaşma eğilimi gösterip göstermediği konusunun tartışıldığı bu makalede örnek metinlerden hareketle bazı tespitlerde bulunulmuştur. Dokuz sayısının belirsiz bir çokluğu ifade ediş özelliğiyle ön plana çıktığı durumlarda bu formelin düşman nitelemelerindeki fonksiyonunun daha fark edilebilir olduğu görülmektedir. Düşmanın çeşitli nitelikleriyle yabancı, öteki ya da tanımlanması müşkül olan bir olgu olarak sayıca ifade edilişinde dokuzdan daha uygun bir sayı bulunması neredeyse imkânsızdır. Nitekim tanrısal dirliğin düşmanı olarak tasvir edilen Erlik’e bağlı betimlemelerde bu formelin yaygın olarak kullanılmış olması ortak bilinçaltındaki bir kalıplaşmayı gözler önüne sermektedir. Antik Mısır’daki dokuz düşman temsilleriyle Göktürk Kitabelerindeki Dokuz Oğuzların rastlantısal benzerliği, Emir Timur’un düşmanı alt etme hususunda deneyimlediği dokuzuncu hamle ilkesi son derece ilgi çekici tarihî önermelerdir. Başta Dedem Korkut Kitabı olmak üzere çeşitli anlatılarda karşımıza çıkan dokuz düşman nitelemeleri halk anlatılarında gizil bir kalıplaşma eğilimini sezdirmektedir. Tespit edilen örneklerde belirsiz olanın ve kaosun simgesi durumundaki düşmanın nitelenmesi için tek haneli sayıların en büyüğü olan dokuzun tercih edilmiş olması oldukça fonksiyoneldir. Bu yazıda tespit edilen edebî/folklorik ve tarihî metinlerdeki dokuz düşman fenomenine dair örnekler kapsamlı çalışmalarla çoğaltılabilecektir.

Referanslar

Alkaya, E. (2021). Dede Korkut kitabında geçen doksan tümen ifadesi üzerine. IX. Uluslararası Türk Dili Kurultayı: Bilge Tonyukuk anısına (Ankara: 26-30 Eylül 2021) I. Cilt. Türk Dil Kurumu, 191-207.

Bayat, F. (2017). Kadim Türklerin mitolojik hikâyeleri. Ötüken.

Budge, E. A. W. (2010). Antik Mısır edebiyatı – Yazınsal metinler. (çev. S. Albayrak). İlya.

Çoruhlu, Y. (2000). Türk mitolojisinin anahatları. Kabalcı.

Ergin, M. (2008). Dede Korkut kitabı I - Giriş, metin, faksimile-. 6. bs., Türk Dil Kurumu.

Ergin, M. (2009). Orhun abideleri. İstanbul: Boğaziçi.

Erkoç, H. İ. vd. (2019). Dokuz Oğuzlar ve Oğuzlar üzerine araştırmalar. (ed.T. O. Özgün,). Gece Akademi.

Hamilton, J. (1997). Tokuz-Oğuz ve on Uygur. (çev. Y. Koç, İ. Birkan,) Türk Dilleri Araştırmaları, 7, 187-232.

Komisyon (1996). Bölge ağızlarında atasözleri ve deyimler. Türk Dil Kurumu.

Laszslo, F. (1950). Dokuz Oğuzlar ve Gök Türkler. (çev. H. Eren) Belleten, 53 (14), 37-44.

Ögel, B. (2010). Türk mitolojisi - I. Cilt. 5 bs., Türk Tarih Kurumu.

Sahîbkıran Emir Timur Muhammed Tarağay Bahadıroğlu (2010). Timur’un günlüğü -Tüzükât-ı Timur-. 2. bs, (K. Şakirov, A. Aslan, Haz.). İnsan.

Schimmel, A. (1998). Sayıların gizemi. (çev. M. Küpüşoğlu). Kabalcı.

Sümer, F. (1997). Tokuz Oğuzlar. M.E.B. İslâm ansiklopedisi, Millî Eğitim Bakanlığı, 420-427.

Tait, J. (2003). Never had the like occurred: Egypt’s View of its Past. UCL.

Waziry, A. (2019). An unpublished pedestal of Ramses II from Antinoopolis with reference to the nine bows. Journal of Ancient History and Archaeology, 6, 14-29.

İndir

Yayınlanmış

2025-06-30

Nasıl Atıf Yapılır

Daşdemir, Özkan. (2025). Dokuz Formelinin Düşman Nitelemelerinde Kullanımı Üzerine Bazı Tespitler. Türk Folklor Araştırmaları, (371), 226–235. https://doi.org/10.61620/tfa.67

Sayı

Bölüm

Araştırma makaleleri