Traditional Knowledge Memory Regarding Agricultural Production Processes in the Turkish Folklore Research Journal
DOI:
https://doi.org/10.61620/tfa.55Keywords:
Turkish Folklore Research journal, traditional knowledge memory, traditional ecological knowledge, folklore , agricultural folkloreAbstract
There is a fundamental relationship between human survival activities, nature, and nutrition. Humans, who need to eat in order to survive, established their first interaction with nature through this instinct. As a result of their interactions with nature, they created a traditional knowledge memory encompassing all areas of life. The ability to observe their surroundings and transfer the experiences they lived allowed them to build this body of knowledge. The adaptability of traditional knowledge memory, which is based on observation, experience, and prevailing conditions, has enabled humans to sustain life in various environments. It is possible to see traditional knowledge memory in many areas, from nutrition to shelter, from clothing to health. However, due to the scope of this study, the focus will be on traditional knowledge memory within the context of agricultural production activities.To analyze the subject through concrete examples, the Turkish Folklore Research Journal, founded by İhsan Hınçer and published between 1949 and 1980, has been scanned specifically for articles related to agricultural production activities. Through these scans, articles covering the phases of the agricultural production process—before, during, and after planting and sowing—as well as tools and equipment used, the folk calendar, and the dimensions of belief, ritual, and oral cultural expressions in agricultural production were identified. Among these writings, some specifically address agricultural folklore and consider it as their field of study. The articles in this journal not only provide information about the stages of agricultural production and the tools and equipment used—in other words, the material cultural elements—but also reveal the ritualistic aspects and oral cultural expression dimensions shaped by beliefs and traditions. Furthermore, through these writings, it is possible to observe cultural changes that have occurred in agricultural production activities from the time they were written to the present day.
References
Alangu, T. (2020). Türkiye folkloru el kitabı. (İ. Görkem, Haz.). İstanbul: Yapı Kredi.
Altınışık, N. (1976). Ankara’nın Akbaş köyünde imece. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 16, Sayı: 323, s. 7668-7670.
Atay, T. (2004). Gelenekçilikle karşı-gelenekçiliğin gelgitinde türk "gelenekçi" muhafazakârlığı. A. Çiğdem (Ed.) Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce Muhafazakârlık (154-178). İstanbul: İletişim.
Barsh, R. L. (1999). Indigenous knowledge and biodiversity. D. A. Posey (Ed.). Cultural and Spiritual Values of Biodiversity (73-76). London; Nairobi: Intermediate Technology; UNEP.
Bates, D. G. (2018). 21. Yüzyılda kültürel antropoloji-İnsanın doğadaki yeri. (S. Aydın vd., Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
Baykurt, Ş. (1976). Türkiye'de folklor. Ankara: Kalite.
Berkes, F. (2008). Sacred ecology. New York: Routledge.
Boratav, P. N. (1973). 100 soruda Türk halk edebiyatı. İstanbul: Gerçek.
Çobanoğlu, Ö. (2015). Halkbilimi kuramları ve araştırma yöntemleri tarihine giriş. Ankara: Akçağ.
Ekici, M. (2010). Halk Bilgisi (Folklor) Derleme ve inceleme yöntemleri. Ankara: Geleneksel.
Eliade, M. (2020). Dinler tarihine giriş. (L. Arslan Özcan, Çev.). İstanbul: Alfa.
Erata, H. (1975). Tohum Bırakma. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 16, Sayı: 312, s. 7362-7363.
Erginer, G. (1984). Uşak halk takvimi halk meteorolojisi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
Ertürk, R. (1997). Türk Sosyolojisinde ve Cumhuriyet Döneminde Köy Tartışmaları. Ankara: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.
Gezer, Y. (1962). Serik-Zaimler köyünde çapacılık. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 7, Sayı: 159, s. 2878.
Güleç, A. (1970a). Türk tarım folkloruna giriş, Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 12, Sayı: 250, s. 5624-5625.
Güleç, A. (1970b). İklim ve iklime dair atasözleri, deyimler, Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 12, Sayı: 252, s. 5675- 5679.
Güleç, A. (1970c). Sulama, nadas ve gübre ile ilgili atasözleri ve deyimler, Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 13, Sayı: 256, s. 5804-5805.
Güleç, A. (1971a). Ekim işlerine dair atasözleri ve deyimler, Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 13, Sayı: 258, s. 5848-5849.
Güleç, A. (1971b). Büyüme, hasat ve harman’a dair atasözleri ve deyimler, Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 13, Sayı: 266, s. 6083-6084.
Güleç, A. (1971c). Tarla Ürünleriyle İlgili Atasözleri, Deyimler. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 13, Sayı: 269, s. 6158-6159.
Güleç, A. (1972). Tarla ürünleriyle ilgili atasözleri, deyimler. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 13, Sayı: 269, s. 6158-6159.
Güleç, A. (1972a). Ağaçlara dair atasözleri ve deyimler. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 14, Sayı: 271, s. 6227-6229.
Güleç, A. (1972b). Bağ ve bahçeye dair atasözleri ve deyimler, Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 14, Sayı: 275, s. 6332-6334.
Gürçayır Teke, S. (2020). Türk halk biliminde derleme: Çalışmalar,tTartışmalar. Ankara: Geleneksel.
HAGEM. (2001). Halk kültürü belgeliği kümeleme kılavuzu. Ankara: Kültür Bakanlığı. Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü (1999). Türk folklor ve etnografya bibliyografyası IV. İstanbul: Kültür Bakanlığı.
ICSU, UNESCO. (2002). Science, traditional knowledge and sustainable development. International Council for Science.
Johnson, M. (1992). Research on Traditional environmental knowledge: Its development and its role. M. Johnson (Ed.). Lore: Capturing Traditional Environmental Knowledge (3-20). Ottawa: Dene Cultural Institute and the International Development Research Centre.
Kahveci, Z. N. (2023). Geleneksel bilginin günümüz beslenme kültürüne etkileri: Ankara Güdül Tahtacıörencik Köyü [Yayımlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
Karaömerlioğlu, A. (2017). Orada bir köy var uzakta: Erken cumhuriyet döneminde köycü söylem. İstanbul: İletişim.
Kırzıoğlu, M. F. (1971). Halk takvimi, çevre ağzı, yemiş, ağaç ve ot adları. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 13, Sayı: 262, s. 5950-5953.
Koçak, E. S. (1960). Gaziantep’te derlenen folklor maddeleri. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 6, Sayı: 130, s. 2147-2148.
Kottak, C. P. (2015). Antropoloji: İnsan Çeşitliliğinin önemi. (D. Atamtürk, İ. Duyar, O.
Özler, M. U. İçen, Çev.) Ankara: De Ki.
Köse, M. (1963a). Kars’ta kotan-I. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 8, Sayı: 169. s. 3147- 3149.
Köse, M. (1963b). Kars’ta kotan-II. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 8, Sayı: 171. s. 3175- 3178.
Köse, M. (1963c). Kars’ta kotan-III. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 8, Sayı: 171. s. 3198- 3201.
Köse, M. (1963d). Kars’ta kotan-IV. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 8, Sayı: 172. s. 3224-3228.
Millî Folklor Araştırma Dairesi (1975). Türk folklor ve etnografya bibliyografyası III. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Millî Folklor Enstitüsü (1971). Türk folklor ve etnografya bibliyografyası I. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Millî Folklor Enstitüsü (1973). Türk folklor ve etnografya bibliyografyası II. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Mugabe, J. (1998). Intellectual property protection and traditional knowledge: An Exploration in International Policy Discourse. WIPO.
Münüsoğlu, H. (2020). Eğitimin kültürel temelleri. Z. N. Nahya (Ed.)., Eğitim Antropolojisi (151-167). Ankara: Nobel.
Oğuz, M. Ö. (2008). Araştırmaların tarihi. M. Öcal Oğuz (Ed.). Türk halk edebiyatı el kitabı (1-42). Ankara: Grafiker.
Ong, W. J. (2010). Sözlü ve yazılı kültür sözün teknolojileşmesi. (S. P. Banon, Çev.) İstanbul: Metis.
Örnek, S. V. (2018). Türk halkbilimi. Ankara: Bilgesu.
Özdemir, N. (2018). Geleneksel bilgi ve kültür ekonomisi. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi (18), 1-28.
Özergin, M. K. (1969). Halk takviminde aylar. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 12, Sayı: 238, s. 5276-5277.
Öztürkmen, A. (2009). Türkiye'de folklor ve milliyetçilik. İstanbul: İletişim.
Polanyi, K. (2010). Büyük dönüşüm: Çağımızın siyasal ve ekonomik kökenleri. (A. Buğra, Çev.) İstanbul: İletişim.
Radkau, J. (2017). Doğa ve iktidar. (N. Güder, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
Ristroph, E. B. (2012). Integrating community knowledge into environmental and natural resource decision-making: Notes from Alaska and Around the World. Washington and Lee Journal of Energy, Climate and the Environmet, Cilt: 3 Sayı: 1 s. 81-131.
Rüstow, A. (1965). Ziraî Folklor ve Mahiyeti (O. Tuna, Çev.)Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 9, Sayı: 186, s. 3617-3620.
Shiva, V. (2019). Tohumun hikâyesi. (A, Caner, Çev.) İstanbul: Yeni İnsan.
Tan, N. (2003). Folklor (Halkbilimi). Ankara: Halk Kültürü.
Turan, M. (1970). Tohum bırakma. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 12, Sayı: 249, s. 5599.
URL-1: https://aregem.ktb.gov.tr/TR-271749/halk-kulturu-alan-arastirmalari.html [Erişim tarihi: 24.05.2023]
Uyguner, M. (1954). Kandıra’da toprağın işlenmesi. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 6 Sayı: 122. s. 1986.
Ülkü. (1933). Köy anketi. Ülkü Halkevleri Mecmuası, 1(5), 362-364.
Varol, V. (1950a). Çumra ilçesinin Alanlı köyünde ekime dair bazı tâbirler ve âdetler. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 1, Sayı: 6, s. 95-96.
Varol, V. (1950b). Çumranın alan köyünde ekin işleme. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 1, Sayı: 9, s. 141-142.
Varol, V. (1952). Çumra’nın alan köyünde tınas savurma ve tahılın taşınması. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 2, Sayı: 34, s. 532-533.
Yalçın, A. R. (1968). Divrik – Çamşık bölgesinde ekinde imece. Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 11, Sayı: 228, s. 5002.
Yıldırım, D. (1998). Türk bitiği. Ankara: Akçağ.
Ziganalı (1963). Boz Öküz ve Sarı Traktör.Türk Folklor Araştırmaları. Cilt: 8, Sayı: 164, s. 3000-3002.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Zeynep Nagihan Kahveci
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
